Çilekli Pasta

Ben bu tarifi geçen yaz http://www.teatime-blog.com/ da görüp, birkaç kere yapmıştım. (Bu arada ellerinize sağlık...) Gerçekten çok lezzetli, hafif ve estetik bir pasta oluyor... Tarifin aslı için Mine Hanımı'ın bloguna bakabilirsiniz, çünkü ben biraz değitirdim tarifi :) aslında kedidili yapılıyor ve fındık yok içinde... Ben ilk yaptığımda tart jölesi bulamadığım için çilekli jöle ile yapmıştım, hayatımda tart jölesini hiç görmediğim için de onun kabartma tozu paketleri kadar küçük olduğunu da bilmiyordum haliyle :) kocaman çilekli jöleyi 1 çay bardağı suyla pişirmek zor oldu tabi, su ekleye ekleye sıvı hale getirdim :) Ama tadı yine de çok güzeldi sadece orjinal tarifte krema beyazken benimki pembe olmuştu haliyle...

Pastayı işyerinden arkadaşlarım geldi, onlar için yaptım. Süslemesini de o gün için bana yardıma gelen çok sevdiğim dostum Demet yaptı :) Teşekkürler buradan...

Malzemeler

Tabanı için;

Yarım paket burçak

Yarım Paket petibör bisküvi

1 avuç fındık

80-100 gr. tereyağ (1 yemek kaşığı civarında koyuyorum ben)

Kreması için;

bir paket labne peyniri ( 200 gr.)
75 gr. esmer şeker (1 kahve fincanı şeker 65 gr.)
200 gr. çiğ krema
bir paket tart jölesi (250 ml. sıvı ile hazırlananlardan)

1 kg çilek

Bisküvileri toz haline getirin. Fındığı da robotta toz haline getirip, bisküvilerle karıştırın. Yağı eritip, bisküvi ve fındık tozu ile karıştırın. Kelepçeli kalıba yayıp, düzgünce bastırın. Ben kalıba yağlı kağıt seriyorum,hem kalıp çizilmiyor hem de çıkarması kolay oluyor. Buzdolabında yarım saat bekletin. Çilekleri dilimleyin ve bisküvi tabanın üzerine dizin.

Krem peyniri, 50 gr. şeker ile iyice çırpın. Tart jölesini, 25 gr. şeker ve 120ml. su ile bir taşım karıştırarak kaynatın. Hemen peynire ekleyin, iyice karıştırın. Arada bir karıştırarak, 3-4 dakika soğutun. Çiğ kremayı sertleşene kadar çırpın ve peynirli kremayla karıştırın. Çileklerin üzerine yayın.

En az 3 saat buzdolabında bekletin. Nane yaprakları ve çilek ile süsleyerek servis edin... diyor teatime'in sahibesi Mine Hanım...

Afiyet olsun...

Kaynak: http://www.teatime-blog.com